یه حرفایی همیشه هست
که از عمق نگاه پیداست
از اون حرفای تلخی که مثل شعر فروغ زیباست ....
چقدر گوش دادن به این آهنگ حس خوبی به آدم میده
چقدر این حس دوست داشتن یه نفر که آدمو دوست نداره (یا در بهترین حالت هیچ حس خاصی نسبت به آدم نداره ) حس بدیه !
واقعا این قلب آدم هیچی حالیش نیست
هی میگم بابا ول کن بذار بره پی کارش ، مگه حالیش میشه !
کلا انگار هیچی نمیفهمه ! عقلم نمیتونه جلوشو بگیره !
هی دل غافل ...